LABIELE INTRODUCTIE

Ik wil graag een zonder intentie, onbewuste, door anderen bestempelde genialiteit na laten die op een dag gebundeld moet worden in het boek 'Sorry voor dit boek'. Daarnaast zijn er een aantal dingen die ik kwijt moet wat betreft mijn leven. Zeer typerend voor deze tijdgeest, individualisme alom. Egoïstisch over mijn eigen leven raaskallen. En dat jullie het de moeite waard vinden om nog te lezen ook. Maar laten we dat even voor lief nemen en er van uitgaan dat mijn filantropische ambities in een latere fase van mijn leven nog komen bovendrijven. Waaruit logischerwijs het boek 'Geen dank voor dit boek' voort zal vloeien. Voor nu ben ik het leven in mijn eigen jaren 20 aan het omarmen. Ik geniet mezelf soms letterlijk kapot, ik weet mij bijvoorbeeld twee weken lang excessief en destructief te manifesteren om daarna chronisch brak te zijn. En na constatering van deze defecte staat, weet ik zelfs voldoening te halen uit die tuigkant des levens. Een potje creperen, dat zouden meer mensen moeten doen om vervolgens trots en waardigheid weer op te rapen van de grond in het daargelaten verdoemhoekje en weer fantastisch in vol ornaat van wal te kunnen steken. Lang verhaal kort: na duistere maar uitermate leuke regen, komt heldere, inzichtelijke zonneschijn. Van enigszins lang van stof naar kort verhaal, hieronder een verdieping. Ik probeer, net als velen met mij, het oh zo complexe leven in kaders te plaatsen, het te categoriseren. Beginnend bij mijzelf... Alles wat je doet, meemaakt, hoort, ziet, voelt en ervaart, heeft lukraak gezegd 59 kanten. Alles is zo tegenstrijdig als de pest. Bedenk voor de grap een leuk verhaal, en weerleg dit. Dit doe je met een beetje inlevingsvermogen, zelfrelativering en niet te vergeten internet, waarschijnlijk met vlag en wimpel. Mensen die hier baas in zijn (mijzelf onder andere), kampen met zelfvermoeiing, alles kan in twijfel gebracht worden. Het leven is een grote labiele toestand, wat ironisch genoeg een stabiel gegeven is. Maar hoe moet je je leven invullen (inclusief levenslust)?

Mogelijkheden in overvloed, opties voor het oprapen, maar concretisering blijft nagenoeg uit. Dit is zeer vermoeiend. Prestatiedruk to the max, maar wees niet ontmoedigd. Wij komen er ook wel.