NON-PLAATSELIJK, DOMWEG GELUKKIG

Gezocht: ambitie, filantropie en discipline. Na maanden geleefd te zijn door de horeca ben ik naarstig opzoek. Domweg gelukkig, maar er knaagt iets aan mij. Waarover ik eerder schreef: wat te doen met mijn leven? Genieten? Ja, check, know how. Nu moet ik nog iets bijdragen aan deze bizarre samenleving. Het wordt van je verwacht, maar ik ben mijn voorbeeldige, paasbeste pakje kwijt. Bachelordiploma in de pocket, maar enkel 20% van die kennis reproduceerbaar (damn you, korte termijngeheugen...) Ik zit er lekker in, in mijn twintigerscomplex en zie mijzelf al zweven in een dertigers om uiteindelijk binnen een rooskleurig toekomstperspectief lekker complex de pijp uit te gaan in mijn jaren negentig. Dit beseffende, ben ik zingeving kwijt (niet te verwarren met suïcidale gedachten). Maar laten we eerlijk wezen, hoe graag willen we significant zijn? Er uitspringen, presteren en boven iedereens verwachting uitstijgen. En hoe niet significant zijn we? Zeven miljard, misschien onderhand wel acht, en we kloten aan als een malle. Inderdaad, ik kom er voor uit, ik acht mijzelf niet significant. Wat overigens niet gelijk staat aan bescheidenheid, of een minderwaardigheidscomplex (ik ben een clown die zichzelf soms veel te leuk vind). Nee, het is vanuit mijn persoonlijke referentiekader pure waarheid. Ergens willen wij mensen een potje individueel zijn, maar aan de andere kant willen wij tot een collectief behoren (COMPLEX COMPLEX COMPLEX). Ok, ze bestaan, de kluizenaars beschikkend over hutje op hei, maar de meeste van ons willen met hun complexe drang naar uniekheid geaccepteerd worden binnen een groep/stad/samenleving. En om jou als lezer nog even gek te maken, vindt juist die acceptatie zich plaats binnen een prestatiecultuur waarin je uniek moet zijn. Dus daar zit ik dan, domweg gelukkig, niet in de Dapperstraat. En ga ik volgend jaar wellicht een random master doen om af te kunnen vinken, of niet. Ik zie het wel. Beter ga ik mijn passie achterna, geluk ligt naar mijn mening daar. Fuck dat, als ik daar niet in uit gaat springen. Ik verkies dat boven ingenieus ongelukkig, waar dan ook.